Articles

Rijke landen zullen tegen 2035 minstens 300 miljard dollar per jaar vrijmaken voor ontwikkelingslanden, zodat die zich beter kunnen wapenen tegen de gevolgen van de klimaatcrisis. Dat nieuwe financieringsdoel is op de valreep vastgelegd in het slotakkoord op de VN-klimaattop in Bakoe (COP29).

Wat staat er nu precies in het akkoord dat onverhoopt uit de bus is gekomen op de VN-klimaatconferentie in Bakoe? Het werd erg verdeeld onthaald. Er is dan wel een nieuw bedrag van 300 miljard dollar afgeklopt dat het Westen zal moeten betalen aan de ontwikkelingslanden om hun klimaatkosten te dekken. Maar er vallen heel wat kanttekeningen bij te maken. 5 vragen en antwoorden.

Op de VN-klimaattop in Bakoe zijn belangrijke besprekingen over uitstootreductie in de eerste week op een haar na gekelderd door verzet van oliestaat Saoedi-Arabië en enkele ontwikkelingslanden. Het voorzitterschap moest alle zeilen bijzetten om de onderhandelingen uit het slop te halen.

Ontwikkelingslanden kunnen zich onvoldoende aanpassen aan de nieuwe klimaatrealiteit. De kloof in financiering blijft enorm. Dat stelt het VN-milieubureau UNEP in een nieuw rapport aan de vooravond van COP29, de VN-klimaattop in Azerbeidzjan. Een en ander heeft vaak heel concrete gevolgen, bijvoorbeeld voor de teelt van koffiebonen, stelde VRT NWS vast in Kenia. Na de verkiezingsoverwinning van Donald Trump in de VS lijkt het er bovendien niet op dat de financieringskloof gedicht zal raken, integendeel zelfs.

Ontwikkelingslanden pompen elk jaar meer dan 600 miljard dollar aan subsidies in sectoren waarvan ze zelf veel schade ondervinden: fossiele brandstoffen en industriële landbouw. Beide sectoren jagen de klimaatcrisis aan waar de ontwikkelingslanden zélf de zwaarste gevolgen van dragen.

Hoe kunnen ontwikkelingslanden de strijd tegen de klimaatverandering adequaat aangaan? Onderzoekers Ishac Diwan en Vera Songwe pleiten voor een verlichting van hun schulden, zodat ze kunnen investeren in de noodzakelijke groene transitie.

In Bonn kwamen vertegenwoordigers van bijna 200 landen samen om ambitieuze doelen te bepalen in de strijd tegen de klimaatverandering, ter voorbereiding van de echte klimaattop in november dit jaar (COP28). De klimaatgesprekken werden pas op het nippertje gered, na bittere verdeeldheid tussen ontwikkelingslanden en welvarende landen.

Rijke landen zijn bijna 180.000 miljard euro verschuldigd aan ontwikkelingslanden, stelt een studie in Nature. Ze zijn immers verantwoordelijk voor een in verhouding hogere CO2-uitstoot, terwijl arme landen het zwaarst worden getroffen door de gevolgen daarvan.

Op de VN-klimaattop in Egypte toont de Europese Unie zich dan toch bereid om te praten over een nieuw mechanisme voor klimaathulp aan ontwikkelingslanden. Maar dan moeten grote economieën als China mee betalen.

Olie- en gasproducenten kunnen de klimaatschade in ontwikkelingslanden makkelijk compenseren en nog steeds miljardenwinsten overhouden. Dat is een van de bevindingen van een rapport van Oxfam en de Loss and Damage Collaboration.

Veel rijke landen gebruiken boekhoudkundige trucs om hun bijdrage aan klimaatfinanciering voor ontwikkelingslanden groter voor te stellen dan ze in werkelijkheid is, stelt de ngo Oxfam in een nieuw rapport. Voor 2020 zou zo maar liefst 225 procent meer gerapporteerd zijn dan er effectief naar steun is gegaan.

Denemarken is de eerste VN-lidstaat die geld toezegt aan ontwikkelingslanden voor loss and damage: compensatie voor schade door klimaatverandering.

Nu Zuid-Afrika heeft besloten om zijn steenkoolverslaving aan te pakken, wordt een “rechtvaardige transitie” waarin de lokale bevolking gedijt, essentieel, zeggen experten. Veel ontwikkelingslanden volgen het Zuid-Afrikaanse experiment met argusogen.