Flux continu

De wereld schuift, en Washington slaat om zich heen: van sancties tot proxy-oorlogen, van Venezuela tot Iran, van Oekraïne tot Taiwan. Dit is geen reeks losse crisissen, maar één grote strijd om macht, winst en wereldorde. Dit is de clash van de 21ste eeuw.

De klimaattop van dit jaar leverde een tastbare stap vooruit op richting een wereldwijde transitie, maar liet belangrijke kansen liggen op het vlak van financiering en en het stoppen van fossiele brandstoffen. Tien jaar na het belangrijke klimaatakkoord van Parijs, had er een pakket moeten liggen dat het verschil maakt voor de gemeenschappen die de zwaarste klappen opvangen van de klimaatcrisis. Die belofte wordt helaas niet waargemaakt.

Terwijl hij op COP30 van het ene panelgesprek naar het andere snelt, beseft klimaatactivist en MO*columnist van de maand Benjamin Van Bunderen Robberechts: echte verandering begint niet hier. Wie de klimaatcrisis wil aanpakken, moet luisteren naar de mensen die nooit de kans kregen om te wachten en noodgedwongen de handen uit de mouwen staken.

Deze week gaat de klimaatconferentie COP30 van start in het Braziliaanse Belém. Maar volgens de Ecuadoraanse oud-politica en gedreven diplomate María Fernanda Espinosa zijn zulke massabijeenkomsten niet de juiste formule om de klimaatcrisis aan te pakken. ‘Op een samenkomst van 80.000 mensen kan je geen beleid uitwerken.’

Money talks – and his essay denouncing ‘near-term emissions goals’ at Cop30 mostly argues the case for letting the ultra-rich off the hook

Nobelprijswinnaar economie Joseph Stiglitz waarschuwt dat de groeiende kloof tussen arm en rijk even gevaarlijk is voor de wereld als de klimaatcrisis. In haar rapport roept de commissie onder zijn voorzitterschap de G20-landen op het probleem grondig te bestuderen en snel aan te pakken.

Als zorgverleners afwezig zijn, dan stuikt het zorgsysteem in elkaar. Dat begrijpt iedereen. We moeten onszelf dan ook niets wijsmaken. Als politici afwezig zijn op de klimaattop en klimaatactie, stuikt ons ecosysteem ook in elkaar. Je kan geen zorg dragen voor de aarde, als je niet komt opdagen.

In How We Sold Our Future: The Failure to Fight Climate Change serveert Jens Beckert ons een analyse van de klimaatcrisis als een kom havermout: voedzaam, degelijk en zonder poespas.

Door geen pad naar reductiedoelen te creëren lieten de VN-klimaatconferenties vrij spel aan de neoliberale vrije markt. Geïndustrialiseerde landen konden zo hun verantwoordelijkheid verder voor zich uitschuiven, meent expert internationale betrekkingen Frank Gerits van de Universiteit Utrecht. ‘Het is tijd dat we de oplossingen voor de klimaatopwarming niet gaan zoeken bij dezelfde actoren die deze crisis veroorzaakt hebben.’

Gisteren liepen 30.000 mensen in de klimaatmars door Brussel met op kop een grote delegatie van de Grootouders voor het Klimaat en haar ambassadeurs. De klimaatcrisis blijft een pertinente en acute crisis en de mars liet weer eens zien dat de burger zich daarvan bewust is.