Opvolging

Mogen lokale besturen ingrijpen om de vloedgolf aan nieuwe fastfoodzaken tegen te gaan? De aankondiging van minister Hilde Crevits om de mogelijkheden daartoe te onderzoeken, lokte vorige week veel reactie uit. In De Morgen noemde Bart Eeckhout het ‘micromoralisme’: de neiging van politici om voortdurend in te grijpen in hoe burgers hun persoonlijke leven inrichten’, en hij ziet meer brood in betere gezondheidspreventie. Volgens Maarten Corten van Rikolto zijn er een aantal kanttekeningen te maken bij deze lezing van de feiten.

Na de coronapandemie, de oorlog in Oekraïne en de steeds sluimerende opstoten van migratiecrises, komt stilaan weer de meest omvangrijke van alle crises, de klimaatproblematiek, bovenaan de belangstelling van de media.

De Oegandese regering besteedt veel aandacht aan de wilde dieren en toeristen in het zuidwesten van het land. Maar wat met de behoeften van de lokale bewoners? De regio is een actieve broeihaard van virussen en andere ziekteverwekkers. Investeren in een betere opsporing van nieuwe ziektes kan ons behoeden voor een volgende pandemie… maar tegen welke prijs?

De meest vernietigende branden worden straks routine als we niet ingrijpen in het landschap en in ons eigen gedrag, schrijft de Spaanse onderzoeker Juli Pausas.

De Oekraïnecrisis en de alarmberichten over de klimaatverandering drukken ons met de neus op de feiten: ook de Vlaamse industrie moet zijn afhankelijkheid van fossiele brandstoffen afbouwen en overschakelen op hernieuwbare energie, vindt Jeroen Fonteyn van Bond Beter Leefmilieu.

Corporate Europe Observatory (CEO) windt er geen doekjes om. De financiële bedrijven schrijven zelf de teksten voor de 'oplossing'. Geen overheidscontrole maar zelfregulering is hun boodschap. De oplossing is nabij ... in 2050. Als het van de politieke leiders afhangt wordt de COP26 een zoveelste propaganda-event voor de multinationals. Alleen tegenactie van de gewone burgers zal dit veranderen.