Opvolging

De term ‘microplastics’ werd twintig jaar geleden voor het eerst gebruikt, in een publicatie in het gerenommeerde vakblad Science. 7000 studies later zijn wetenschappers formeel: dit probleem van vervuiling is urgenter dan ooit en vergt een internationale aanpak.

Tot 80% van ons vlees en zuivel zou microplastics bevatten en dankzij pesticiden die we doodleuk op ons voedsel spuiten, eten we dagelijks PFAS. Geen enkel zinnig mens kan dat goedpraten, meent landschapsarchitect Louis de Jaeger. Hoe kan het dan dat we dat toch blijven doen?

Microplastics stapelen zich op in de Vlaamse kustwateren, zeehavens en estuaria, blijkt uit grootschalig onderzoek door het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ). Op twintig locaties werden honderden stalen genomen, en die bevatten allemaal plastic.

Nieuw Amerikaans onderzoek heeft uitgewezen dat een literfles mineraalwater tot 240.000 kleine plasticdeeltjes kan bevatten. Dat is tien tot honderd keer meer dan tot nog toe werd gedacht.

De landbouw moet dringend minder plastics gaan gebruiken, stellen wetenschappers in het vakblad “Nature”. Zo kunnen we voorkomen dat microplastics en giftige chemicaliën terechtkomen in de bodem, en ook in ons voedsel.

Microplastics in de lucht vormen een grotere bedreiging voor de menselijke gezondheid dan eerder gedacht, stelt nieuw onderzoek. Elk uur ademen we gemiddeld 16,2 deeltjes microplastics in - dat komt overeen met de grootte van een hele kredietkaart per week.

Een meerderheid van de Belgen zet plasticvervuiling in zijn top drie van grootste milieuproblemen, maar weet niet goed waar ze zelf kunnen helpen. Een gemiste kans, zegt de Belgische organisatie River Cleanup, want er is veel dat we kunnen doen.

Plasticvervuiling is alomtegenwoordig: in onze huizen en werkplekken, tot in de diepste uithoeken van de planeet. Er sijpelen zelfs microplastics tot in ons bloed. De vervuiling van ons eten en drinken verdient daarom minstens evenveel aandacht als de vervuiling van de oceanen, vinden experts.

Walvissen krijgen veel meer plastic binnen dan tot nog toe werd gedacht. Uit onderzoek door de Universiteit van Stanford blijkt dat een doorsnee walvis tot 40 kilogram per dag binnen krijgt.

Wetenschappers hebben voor het eerst bewezen dat virussen kunnen overleven door zich te binden aan plasticvervuiling in het water. Ze blijven ook besmettelijk, en dat vormt een gevaar voor de volksgezondheid.

De landbouwgrond in Europa is mogelijk de grootste opslagplaats van microplastics ter wereld. Dit blijkt uit nieuw onderzoek van de universiteiten van Manchester en Cardiff.

Wetenschappelijk onderzoek wijst op de toenemende aanwezigheid van microplastics in ons lichaam. Plastic is overal, in het water, de bodem en in de lucht. Hoe slecht is dit voor onze gezondheid? Kunnen wij ons hier nog tegen beschermen?

Britse wetenschappers hebben diep in de longen van levende patiënten minuscule stukjes plastic gevonden. Twee weken geleden vond een andere studie die ook in de menselijke bloedbaan.

Wie denkt door zelf geen plastic te gebruiken of ver weg van deze afval in de natuur te wonen, veilig te zijn van deze vervuiling, vergist zich. Dit is een probleem voor de hele mensheid, overal op aarde. Wetenschappers hebben vastgesteld dat microplastics uit Afrika en Noord-Afrika door de lucht tot in de Pyreneeën neerdwarrelen.