La veille

COP29 is afgelopen met een akkoord waar heel wat landen ontevreden mee zijn. De grote verliezer is het klimaat zelf, zo lijkt het. Het was weer bijzonder moeilijk om tot een moeizaam (en uiteindelijk zwak) akkoord te komen, nadat weer verlengingen moesten worden gespeeld. Is het format van een klimaattop stilaan voorbijgestreefd? De meningen zijn verdeeld: "Vergelijk het met een snelkookpan voor bepaalde kwesties, met snel een goede focus en druk om iets te bereiken".

De kritiek op een eenzijdige focus op individuele verantwoordelijkheid in de klimaatcrisis is terecht, en tegelijk mogelijk een beetje misleidend, schrijft MO*columnist Jan Mertens. ‘Laten we naar onszelf kijken als burgers, en niet als consumenten. Individuele stappen doen ertoe.’

De temperaturen tikten tijdens de afgelopen Ronde van Frankrijk verschillende keren tegen de veertig graden aan. Madeleine Orr, hoogleraar Sporteconomie aan de Loughborough University, vraagt zich af of het nog wel verantwoord is om in die omstandigheden zo’n uitputtingsslag te organiseren.

Er wordt veel geschreven en gedebatteerd over het stikstofdrama in Vlaanderen, maar zelden wordt daarbij gekeken naar de historische wortels van dit probleem. Dat schrijft MO*blogger Luc Vankrunkelsven. ‘Dit landbouwmodel, met verkwisting van veel energie voor import en export, is niet langer houdbaar.’