Veille 2.1

Welvaart is al wat de klok slaat. Het politieke bedrijf, met de Wolf van Wall Street als menner, dendert voort naar steeds meer welvaart. Intussen trillen in de dorpsstraat de kasseien uit de grond. Het lijkt alsof welvaart alleen maar in gestrekte draf vooruit kan gaan. Maar gáát ze ook vooruit?

Was het een naïef besluit van MO*columniste Tine Hens in 1989 om geen vlees meer te eten? ‘Als ik nu naar mijn 15-jarige zelf kijk, voel ik een barst in mijn hart. Maar ik denk ook: liever naïef dan gewetenloos.’

De toenemende bevolkingsomvang is niet de voornaamste reden waarom de mensheid de planetaire grenzen overschrijdt. Tot die vaststelling kwamen Beniamo Callegari en Per Espen Stoknes na onderzoek. Wat wél een probleem is, is de luxe-consumptie van koolstof en het uitputten van de biosfeer.

De Colombiaanse journaliste Erika González brengt met de documentaire De Illusie van Overvloed een aangrijpend portret van drie vrouwen op de barricades tegen de onstilbare honger van multinationals in Latijns-Amerika. MO* sprak met haar en twee Braziliaanse activisten uit de film.

De consumptie van vlees, melk en eieren staat onder druk omdat steeds meer geweten is hoe belastend de sector is voor het milieu. Bovendien worden de gezondheidsvoordelen van deze producten sterk in vraag gesteld. “Een narratief dat populair is in het Noorden, maar een zware impact heeft op het Zuiden, waar velen leven van hun vee”, zeggen critici.

Relatief eenvoudige veranderingen aan het voeder van vee en vissen kan veel meer voedsel beschikbaar maken voor menselijke consumptie. Dat blijkt uit een nieuwe studie in Nature Food.

Om te kunnen garanderen dat iedereen op aarde genoeg te eten heeft, moeten de rijke landen driekwart mindervlees gaan eten , stelt Duits onderzoek. Het betekent ook: vlees eten in kleine hoeveelheden kan best duurzaam zijn, zeggen de wetenschappers.

Om de voedselveiligheid op aarde te garanderen, moet de vleesconsumptie in rijke landen met driekwart dalen, stelt Duits onderzoek. Maar dat betekent ook dat vlees eten in kleine hoeveelheden best duurzaam kan zijn, zeggen de wetenschappers.

Milieuactivist en MO*columnist van de maand Thomas Goorden kaart een onpopulair feit aan: dat duurzaam consumeren niet zo’n effectieve manier is om de wereld te veranderen. Maar wat is dat dan wél? ‘Je elke dag vijf minuten bezighouden met een vervelend berichtje schrijven kan al stukken effectiever zijn dan krampachtig te proberen plasticvrij te leven.’

Het Zweedse parlement wil op consumptie gebaseerde uitstootdoelstellingen opnemen in de nationale klimaatdoelen. Het is hiermee het eerste land ter wereld dat wetgeving opstelt rond de uitstoot van consumptiegoederen.

Het klopt dat groei nodig is om het kapitalisme in zijn huidige vorm enigszins te laten draaien, schrijft MO*Ontwikkelaar Jonas Van der Slycken. Maar komen we niet bedrogen uit? Is ons sociale welvaartscontract niet stilaan aan herziening toe? ‘Goed samenleven houdt meer in dan het serveren van een ontwikkelingseenheidsworst met een groen techno-sausje.’